முழு தயிர்சாதமாக இருப்பது எப்படி?: - வாசிப்பனுபவம்

 முழு தயிர்சாதமாக இருப்பது எப்படி? 

கட்டுரை தொகுப்பு 

ஆசிரியர் : பா. ராகவன்  

கிண்டில் பதிப்பு 

விலை ரூபாய் 125

பக்கங்கள் 

இந்த கட்டுரைகள் ஒருவர் தன்னை ஒரு நிலைக்கண்ணாடியில் பார்த்து அந்த பிம்பத்தை வாசிப்போருக்கு எழுத்துக்களாய் கோர்த்து அழகிய ஆரமாகத் தொடுத்துக் கொடுத்துள்ளார். வாருங்கள் நாமும் அந்த ஆரத்தின் வழியே வரும் மனத்தினை கொஞ்சம் சுவாசித்துச் செல்லலாம்.    

இது -  தன்னை பற்றிய ஒரு சிறிய முன்னோட்டமாக இந்த கட்டுரையில் சொல்லியிருக்கிறார். ஒவ்வொருமனிதனும் தன்னை தானே கவனித்துக்கொள்வது   

குறுகத் தரித்தல் - தனக்கு எதுவும் எளிதாக இருக்கவேண்டும் என்ற எண்ணம் இருப்பதும் அதுவும் எளிமையானதும் எப்போதும் உன்னதமானதே. எளிமையும் சுருக்கமும் ஆகப்பெரிய அற்புதம் என்கிறார்.   

போக முடியாத தேசம் -  தன் வாழ்நாளில் பார்த்து ரசிக்க வேண்டிய தேசமாகச் சோவியத் ரஷ்யா என்றும் ஆனால் இன்று இருப்பதோ ரஷ்யா தான். சோவியத் என்ற அந்த பெயருக்குள் ஒளிந்திருக்கும் உன்னதமாக எண்ணற்ற படைப்பாளிகளின் மேல் ஏற்பட்ட ஈர்ப்பின் காரணமாக அந்த தேசத்தினை ரசித்ததைவிட வேண்டும் என்ற கனவு இனி என்றென்றும் நிறைவேறாத நிராசை காரணம் சோவியத் உடைந்து போனது போலத் தனது கனவும் உடைந்து போய்விட்டது என்கிறார்.  

உதிரிகளின் பண்ணை -  இன்றைய காலகட்டத்தில் உறவுகளுடன் நெருங்கிப் பழகும் மக்களை அரிதாகத் தான் பார்க்கமுடிகிறது அதுவும் சென்னை போன்ற நகரங்களில் இது முற்றிலும் அழிந்தே போனது என்றே சொல்லலாம் அப்படித்தான் தான் கடந்து வந்த பாதையில் நிகழ்ந்த சில நிகழ்வுகள் எப்படி உறவுகளிலிருந்து வெவேறு திசைகளில் பயணிக்க வைத்தது என்பதை மிகவும் நகைச்சுவையுடன் சொல்கிறார். 

இருவர்  - வ. உ. சி யும் - பாரதியும், வ. உ.சி அவர்கள் "பாரதிக்கும் எனக்கும் பழக்கம்" என்ற நூலின் வழியே அவர்கள் இருவருக்கும் இருந்த நெருக்கமும் அவற்றில் அவர் அந்த காலத்தில் பயன்படுத்திய தமிழ்ச் சொற்கள் இன்றளவும் மாறாமல் இருக்கிறது என்றே வியப்பினை சொல்கிறார்.     

கடக்க முடியாத கட்டம் -  பாஸ்வார்டு - இன்றைய நவீனக் காலத்தில் எல்லாமும் நமக்கு வீட்டின் அறையிலே கிடைக்கிறது ஆனால் அதற்கு ரகசிய குறியீடுகள் வைத்திருக்கவேண்டும் அதுவும் நமது நன்மைக்கே.  இங்கே பாஸ்வர்ட்ஸ் பாதுகாத்து வைப்பதும் அவற்றை ஞாபகம் வைத்துப்பதும் எனத் தனது மனதில் உள்ள குமுறல்களை இவற்றால் ஏற்பட்ட சில சங்கடங்களையும்  கொட்டி தீர்த்திருக்கிறார். 

பாதங்களைத் தேடுதல் -  எப்போதும் அப்பா என்ற ஒரு ஜீவன் இருக்கும் வரை இந்த உலகின் நமக்கு எல்லாமே வசப்படும். அதுவும் நாம் செய்ய நினைப்பது நமக்காக ஒரு வழிகாட்டியாக இருந்தால் அது நமக்கு ஆயிரம் ஆணை பலமாகவே இருக்கும் அப்படிப் பட்ட அப்பாவின் பாதங்களைத் தொட்டு வணங்கத் தோன்றும். அவர் இல்லாத போதும் அந்த வெற்றிடத்தினை நிரப்பிய ஒரு மற்றொரு உறவும் போனதற்குப் பிறகு சக எழுத்தாளர் கொடுத்த ஒரு உற்சாகம் மீண்டும் ஒரு படைப்பினை உருவாக்க முடிந்தது என்ற  பலத்தினை சொல்கிறார்.   

 

கனவு இல்லம் -   கனவு என்பது ஒரு படைப்பிற்குப் பெரிய உந்துதல் மட்டுமல்லாமல் அந்த கனவை நனவாக்கும் சக்தியினையும் நம் மனமே  நமக்குக் கொடுக்கும் . அப்படியாக இவர் கனவில் வரும் இல்லம் எண்ணற்றதாக இருக்கிறது. நாமும் பிரார்த்தனை செய்வோம் விரைவில் இந்த கனவு நனவாகட்டும் என்று.

   

இயர் புத்தகம் -   நாம் எல்லோருமே இயர் புத்தகம் வாங்கி வாசிப்பது உண்டுதான் ஆனால் அவற்றில் இருக்கும் அனைத்தும் நம் மனதில் பதிந்திருக்கும் என்பது எந்த அளவிற்கு உண்மை. இருக்கவே இருக்காது அதுதான் பலரின் நிலையும் . இவருக்கு ஏற்பட்ட  சக செய்தியாளர்களின் தகவல்களைக் கண்டு வியந்துபோனதும் பிறகு எடிட்டராக பணிபுரிந்த போது கிடைத்த எண்ணற்ற தகவல்கள் எல்லாமே இந்த இயர் புத்தகத்தின் பிரதியாகவே இருந்தது என்பது மிகவும் சுவாரஸ்யமான தகவல்.

உதிர்ந்த ஒன்று -  ஒரு தாயிக்கு எப்படி தனது தன்னை விட்டுப் பிரிந்த பிறகு மனநிலை இருக்குமோ அப்படிதான் ஒரு எழுத்தாளனுக்குத் தனது எழுத்து தொலைந்து போனால் இருக்கும் என்பதைக் குறிப்பிடுகிறார்.   

முழு தயிர்சாதமாக இருப்பது எப்படி? 

சமூக ஊடகங்கள் பயன்படுத்தும் நாம் எவ்வாறு தினசரி நமது நெருங்கிய நண்பர்களுடன் உரையாடுகிறோம் என்பதும் எவ்வாறு நமக்குத் தொடர்பில்லாத பதிவுகளுக்கு அமைதியாக இருப்பது என்பது பற்றிய தகவல் தான் முழு தயிர்சாதமாக இருப்பது எப்படி? 

 

மால் உலகம், இன்றிய மால்களில் ஏற்படும் புதிய விதமான அனுபவங்கள் எனவும், கீரை வாங்கும் கலையே ஒரு வித்தியாசமானது என்றும் அவற்றில் எவ்வாறு சொதப்புவது என்பதையும் மற்றும் பல்வேறு சந்தர்ப்பங்களில் ஏற்பட்ட அனுபவங்கள் அதனால் ஏற்பட்ட விளைவுகள் என மற்ற கட்டுரைகளின் வழியே தெரிந்து கொள்ளலாம்.  

அன்புடன்,

தேவேந்திரன் ராமையன் 

04 ஆகஸ்ட் 2021

  

ஒரு கடலோர கிராமத்தின் கதை

ஒரு கடலோர கிராமத்தின் கதை 

தோப்பில் முஹம்மது மீரான் எழுதிய "ஒரு கடலோர கிராமத்தின் கதை" நாவல், தனக்கென ஒரு தனி இலக்கியக் கோணத்தை உருவாக்கியுள்ள ஒரு மகத்தான படைப்பு. கடல், அதன் அலைகளும் அதனுடன் வாழும் மனிதர்களின் துயரும் இன்பமும் நாவலின் கதையாசிரியர் வரைந்திருக்கும் அடையாளங்களாக அமைகின்றன.

கதைசார் சுருக்கம்

நாவலின் மையக்கருத்து கடலோர வாழ்வையும், அதனைச் சுற்றியுள்ள மனிதர்களின் வாழ்வியலையும் மையமாகக் கொண்டு அமைந்துள்ளது. கிராமம் முழுவதும் கடலால் இயல்பாகவே வடிவமைக்கப்பட்ட ஒரு உலகம். அங்கு வாழும் மீனவர்கள், அவர்கள் எதிர்கொள்ளும் இயற்கைச் சவால்கள், சமூகத்தினால் திணிக்கப்படும் கட்டுப்பாடுகள்—இவை அனைத்தும் மிக நேர்த்தியாக பேசப்பட்டுள்ளன. கதையின் நாயகன் மீன் பிடிக்கும் தொழிலை மேற்கொண்டு வாழும் சாதாரண நபர். அவனது குடும்பம், உறவுகள், கனவுகள், ஆசைகள் ஆகியவை கிராமத்தின் சமூகத்துடனும், கடலின் மாறுபடும் நிலைகளுடனும் பின்னிப் போனவை.

படைப்பின் வலிமைகள்

✅ பொதுவான வாழ்வியல் உண்மை: நாவல் சாதாரண மனிதர்களின் துயரங்களை மிக நேர்த்தியாக வெளிப்படுத்துகிறது. எந்த ஒரு பிம்பமும் உண்மையை மீறாமல், இயல்பாகவே மனதை தொடும் வகையில் அமைந்துள்ளது.

✅ மொழியின் அற்புதம்: தோப்பில் முஹம்மது மீரானின் எழுத்து, கடல் அலைகளின் ஒலியைப் போல ஒலிக்கிறது. அவரின் வர்ணனை—காட்சிகளை கண்முன்னே கொண்டு வந்து நிறுத்துகிறது.

✅ உணர்வுகளின் தாக்கம்: கதையில் வரும் ஒவ்வொரு பாத்திரத்திற்கும் வலுவான பின்னணி உள்ளது. அவர்களின் உணர்வுகள் நம்மை நேரடியாகத் தாக்குகின்றன. குறிப்பாக, கதையின் நாயகனின் மனநிலை, அவரது வாழ்க்கைத் துயரங்கள், சமூகத்தின் மீது கொண்டுள்ள அவமானம்—இவை அனைத்தும் நாவலை ஒரு உணர்ச்சி மிக்க படைப்பாக மாற்றுகின்றன.

கடலின் உளவியல் சார்ந்த பாதிப்பு

கடலோர கிராமங்களில் வாழும் மக்கள், ஒரு வகையில் கடலுக்கே அடிமையாகி வாழ்கிறார்கள். அவர்களுக்கான பொருளாதார வாழ்வு, குடும்ப உறவுகள், கலாச்சாரம்—எல்லாமே கடலை சார்ந்தே உள்ளது. ஆனால், கடலின் கொடுமை அவர்களை எப்போது வேண்டுமானாலும் சோதிக்கலாம். இந்த உண்மையை மிகச்சரியாகப் பிரதிபலிக்கும் விதமாக, நாவல் கடலின் இரு முகத்தையும் பறைசாற்றுகிறது.

முடிவுரை

"ஒரு கடலோர கிராமத்தின் கதை" வெறும் ஒரு நாவலாக மட்டுமல்ல, ஒரு சமூகத்தின் உயிரோட்டமாகவும் விளங்குகிறது. கிராமிய மண்ணின் வாசனை, கடலின் உக்கிரம், மனிதர்களின் போராட்டம் ஆகியவை ஒரு வரலாற்றுச் சிறுகதையாகவும், ஒரு சமூகத் தோற்றமாகவும் அமைந்துள்ளது. நாவலைப் படிக்கும்போது, அந்தக் கிராமத்தின் ஒரு பகுதியாக நாமும் இணைந்துவிட்டோம் எனும் உணர்வு ஏற்படுகிறது. இது ஒரு கலைச்செல்வம் மட்டுமல்ல; வாழ்க்கையின் உண்மையை முத்தாகப் பிடித்தெடுக்கும் ஒரு இலக்கியச் சித்திரம்.

இந்த நூலை ஒருபோதும் தவற விடாதீர்கள்!

அர்த்தநாரி - ஒரு விமர்சனம்

 அர்த்தநாரி - ஒரு உணர்ச்சி மிகுந்த விமர்சனம்

பெருமாள் முருகனின் அர்த்தநாரி - ஒரு அகழ்வாய்வு

பெருமாள் முருகன் எழுதிய "அர்த்தநாரி" நாவல், மனித உறவுகளின் மிக ஆழமான உணர்வுகளை வெளிப்படுத்தும் ஓர் அற்புதமான இலக்கியப் படைப்பு. இது "மாதொருபாகன்" நாவலின் இரு விரிந்த முடிவுகளில் ஒன்றாக அமையும். சமூகக் கட்டுப்பாடுகள், ஊரின் நம்பிக்கைகள், உறவின் இடர்ப்பாடுகள் ஆகியவை இந்தக் கதையின் மூலச்சிலைகளாக அமைகின்றன.

ஒரு காலக்கட்டத்தின் பிரதிபலிப்பு

கதை 1940-களில், சுதந்திரத்திற்கு முந்தைய காலகட்டத்தில் அமைந்துள்ளது. குழந்தைப் பேறின்மை என்பது விஞ்ஞானத்தாலும் மருத்துவத்தாலும் தீர்க்கப்படலாம் என இன்று நாம் அறிந்திருக்கிறோம். ஆனால், அந்தக் காலத்தில் மக்கள் இதற்குக் கிடைத்த ஒரே தீர்வாக மகா நோம்புகளை, கடவுளின் அருளைப் பற்றிய நம்பிக்கைகளை ஏற்றுக்கொண்டிருந்தனர். பெருநோம்பிக்கு சென்று, வேறொருவருடன் இணைந்தால் குழந்தை கிடைக்கும் என்பது அந்தப் பகுதி மக்களின் ஆழமான நம்பிக்கையாக இருந்தது.

இந்த நம்பிக்கையின் விளைவாக, பன்னிரண்டு ஆண்டுகளாக குழந்தை பெற முடியாத பொன்னா, தனது குடும்பத்தாரால் பெருநோம்பிக்கு அனுப்பப்படுகிறாள். அவள் மனதில் குழப்பம் இருந்தாலும், கணவர் காளி சம்மதித்துவிட்டான் என்ற எண்ணத்துடன் செல்கிறாள். ஆனால், காளி இதனை ஒப்புக்கொள்ளவில்லை.

காளியின் மனவேதனை - ஆண்மையின் பாரம்பரிய போக்கு

கணவன் மனைவிக்குள் சிறு ஊடல் இருந்தாலே ஒரு குடும்பம் உருக்குலைந்து போகும். ஆனால், காளியின் மனத்தில் பொன்னாவின் இந்தச் செயலால் ஏற்படும் புண்பு மிகப்பெரியது. அவன் அவளை வெறுக்கிறான், அவளிடம் பேச மறுக்கிறான், உறவுக்கே புறம் திரும்புகிறான். இன்றும் சில சமுதாயங்களில் ஆண்மையைக் குறிப்பிட்டு உருவாகும் அபிப்பிராயங்கள் இன்றைக்கும் மாற்றம் அடையவில்லை என்பதற்கே இந்த நாவல் ஒரு பிரதிபலிப்பு.

காளியின் மனதின் மாற்றம், அவன் நினைவுகளில் வரும் குழப்பம், அவனுக்கு ஏற்படும் பயண அனுபவங்கள்—இவை அனைத்தும் பெருமாள் முருகனின் எழுத்தில் மிக அழகாக சித்தரிக்கப்படுகின்றன. இந்தப் பயணத்தில், அவன் மனதுள் பதிந்த உண்மைகள், அவனது அன்னையிடமும் சித்தப்பனிடமும் காணப்படும் வாழ்க்கை அனுபவங்கள், அவனைச் சற்று மாறச் செய்கின்றன. ஆனால், அவன் மீண்டும் தொண்டுப்பட்டியில் அடைந்தவுடன் பழைய நிலைக்குத் திரும்புகிறான். இது கதையின் ஆழத்தை இன்னும் தீவிரமாக்குகிறது.

முடிவின் பரபரப்பு - ஆண்மையை மீறிய உணர்ச்சி வெள்ளம்

பொன்னா கர்ப்பமாகியதும் கூட, காளி அவளை ஏற்க மறுக்கிறான். குழந்தை பிறந்தாலும், அவன் அதை நெருங்க மறுக்கிறான். இதன் காரணமாக அவன் குடித்துவிட்டு வாழ்க்கையை துவம்சமாக்கிக்கொள்ளிறான். பொன்னா மனதில் ஏற்படும் ஏமாற்றம், அவளது தவிப்பு, தனிமை இவைகளை எழுத்தாளர் மிக நுணுக்கமாகச் செதுக்கியுள்ளார்.

காதல், செருக்கு, கோபம், ஒடுக்குமுறைகள், சமூகம் விதிக்கும் கட்டுப்பாடுகள்—இவை அனைத்தும் கலந்த உணர்ச்சி துளிர்விடும் ஒரு நாவல் இது. சிறந்த எழுத்து, ஆழமான கருத்துகள், அதிர்ச்சியூட்டும் மனித உணர்வுகள்—இவை "அர்த்தநாரி"யின் பிரதான பலங்கள்.

கதையின் முடிவில், பொன்னா தற்கொலைக்குச் செல்லும் தருணம், காளி அவளது கையை பிடிப்பது—இது மட்டும் போதுமானது. அன்பு தாமதமாகப் புரிந்துகொள்ளப்படும் நிஜங்களை உணர்த்தும் ஓர் உயிர்ப்புள்ள தருணம்.

நிரூபணமான சமூகவியல் - பெருமாள் முருகனின் மாஸ்டர் ஸ்ட்ரோக்

இன்றும் பல குடும்பங்களில் ஆண்களின் மனநிலையும், சமூகத்தின் பாவனைக்கும் இடையே உறவுகள் முறிவதற்கான நிலைகள் ஏற்படுகின்றன. "அர்த்தநாரி" இதனை மிக வலுவாக வெளிப்படுத்தும் இலக்கியக் கருவியாகும். ஆண்மை பற்றிய புரிதலின் மீதான சவாலாகவும், சமூக நம்பிக்கைகளின் மோதலாகவும் இது பார்க்கலாம்.

தீர்க்கமான பார்வை

"அர்த்தநாரி" எந்த ஒரு மனிதனையும் உலுக்கியே தீரும். பெருமாள் முருகனின் மொழி எளிதாக இருந்தாலும், அதன் தாக்கம் மிக ஆழமானது. கதையின் பாத்திரங்கள், அவற்றின் உளவியல், அவர்கள் எடுத்த முடிவுகள்—இவை அனைத்தும் நம்மை நீண்ட நாட்களுக்குப் பிறகும் சிந்திக்க வைக்கும்.

இதுவரை படிக்காமல் இருந்தால், நிச்சயமாக படிக்க வேண்டிய நாவல்!

• தேவேந்திரன் ராமையன் 31 ஜனவரி 2022

எங்க உப்பப்பாவுக்கொரு ஆனையிருந்தது - வாசிப்பனுபவம்

எங்க உப்பப்பாவுக்கொரு ஆனையிருந்தது 

வைக்கம் முகம்மது பஷீர்

தமிழில் குளச்சல் யூசுஃப் 

காலச்சுவடு பதிப்பகம் 

விலை ரூபாய் 125

பக்கங்கள் 111

மலையாள மொழியின் முதன்மையான இலக்கிய படைப்பாளிகளுள் ஒருவரான  "வைக்கம் முகமது பஷீர்" எழுதிய இந்த நாவலைத் தமிழில் குளச்சல் யூசுஃப் மொழிபெயர்த்துள்ளார். 

இந்த நாவலில், அன்றாட நடக்கும் ஒரு முஸ்லீம் குடும்பத்தின்  அக காட்சிகளை மையமாகக்கொண்டு அந்த குடும்பத்தின் சுற்றிலும் நடக்கும் பல்வேறு நிகழ்வுகளையும் சேர்த்து, எப்படி ஒரு குடும்பத்தின் உள்ளே நடைபெரும் பல்வேறு நிகழ்வுகளின் வெளிப்பாடாகவும், நாவலின் கதைக்காலத்தில் நிகழ்ந்த     வெளிப்படுத்தியும் அந்த காலகட்டத்தில் நடந்த  ஊடக பல்வேறு கேள்விகளையும் அவற்றுக்கு காரணமாக இருக்கும் சூழ்நிலைகளையும் சொல்லிச் செல்கிறது.

வட்டனடிமை காக்காவின் மனைவி குஞ்சுதுதச்சும்மாவு அவரின் அப்பா ஒரு யானை வைத்திருந்த  தோரணையும் அவர்களின் குடும்பம் எவ்வாறு இருந்தது என்ற தகவல்களை உள்ளடக்கிய பாத்திரமாக    குஞ்சுதுதச்சும்மாவு வாழ்கிறாள். ஒரு வாழ்ந்துகெட்ட குடும்பம் எவ்வாறு தங்களின் கடந்து போன காலத்தை அசைபோட்டுக்கொண்டே நிகழ்காலத்தினை கடக்கும் என்பது இந்த நாவலின் உயிர்ப்பாய் வரும் குஞ்சுதுதச்சும்மாவின் ஒவ்வொரு நிகழ்விலும் பார்க்கமுடிகிறது.    

குஞ்சுதுதச்சும்மாவு  எப்போதுமே தனது ஆதிக்கத்தினை  வட்டனடிமையின் மீது  செலுத்துவதாகக் கதை செல்கிறது.

இவர்களின் ஒரே பெண்ணான "குஞ்சுபாத்தும்மா". செல்வச் செழிப்புடன் இருந்த சமயத்தில் அவள் வளர்ந்த விதம் மிக அழகா வர்ணிப்பட்டிக்கிறது. அவளின் முகத்தில் இருக்கும் கருத்த மச்சம், அந்த கருத்த மச்சம் தான் அவளின் அதிர்ஷ்ட மச்சம் என்று அவளுக்குள் ஒரு பிம்பத்தினை விதைத்துவிட்டனர்.

அவர்கள் வாழும் அந்த வீட்டின் அக்கம் பக்கம் இருப்பவர்களில் முஸ்லீம் அல்லாதோர்  எல்லோரும் காபிர்கள் என்றும் அவர்கள் அப்படிப்பட்ட  காபிர்களுடன் பழகக் கூடாதென்றும் அப்படி மீறி அவர்களிடம் பழகினால் தம்மால் நல்ல வாழ்வு வாழமுடியாது என்றும் அவளின் பெற்றோர்  அவ்வப்போது அவளுக்குச் சொல்லிவளர்த்தனர்.    

குஞ்சுபாத்துமாவிற்கு கல்யாண ஏற்பாடுகள் நடக்கின்றன ஆனால் அந்த கல்யாணம் நடக்கவில்லை. கடைசி வரை முதிர்கன்னியாகவே வாழ்கிறாள்.

குஞ்சுபாத்தும்மா ஆற்றில் குளிக்கச் செல்லும் வேளையில் அவளைச் சந்திக்கும் நிறையப் பெண்கள் இவளின் அழகில் கண்டு வியப்படைந்தனர் ஆனால் குஞ்சுபாத்துமாவிற்கு அவளின் உம்மை ஆணை இட்டிருக்கிறாள் காபிர்களிடம் பேசவோ பழகவோ கூடாதென்று எனவே அவள் ஒவ்வொரு முறையும் யாரிடமும் பேசாமலே வந்து செல்வாள்.  

இந்த சந்தோசமான வாழ்க்கை ஒரு கட்டத்தில் நின்று அவர்களின் செல்வா செழிப்பு மற்றும் வீடு, ஜமாத்தில் இருந்துவந்த பதவி என எல்லாமே அவர்களின் உறவினர்களால் கைவிட்டுப் போய்விட்டது. தீர்ப்பும் இவர்களுக்குப் பாதகமாகவே வந்தது.

வாழ்வில் வாழ்ந்து கெட்ட குடும்பம் என்றால் சமூகம் எப்படிப் பார்க்கும் என்பதை இங்கே ஒவ்வொரு காட்சியிலும் சொல்லியிருப்பார். தாங்கள் வாழ்ந்த வீடு போனபிறகு அங்கிருந்து புலம்பெயர்ந்து வேறொரு இடத்திற்கு வந்து ஒரு குடிசை போட்டுக்கொண்டு வாழ ஆரம்பித்தனர். 

வட்டனடிமை, மீன் விற்று நாட்களை நகர்த்தினார். வறுமையும் முதுமையும் வட்டனடிமைக்கும் அவரின் மனைவி குஞ்சுதுதச்சும்மாவுவிற்கும் வாழ்வில் நித்தமும் சமாதானமில்லாத வாழ்வே இருந்தது.

குஞ்சுத்தும்மாவிற்கு இதெல்லாம் புதிதாகி இருந்ததால் அவள் என்ன செய்வதென்று தெரியாமல் வாழ்ந்தாள். அவள் பொழுதுபோக்கெல்லாம் அவள் வீட்டின் அருகே இருக்கும் ஒரு குளம் அந்த குளத்தில் இருக்கும் மீன் மற்றும் தவளைகள் என அந்த அழகினை ரசித்துக்கொண்டே நாட்களை நகர்த்தினாள்.

அங்கே ஒரு புதிய குடும்பம் வருகிறது அவர்களும் காபிர்கள் எனவே அவள் அம்மா சொல்கிறாள். ஆனால் அந்த வீட்டில் இருக்கும் ஒரு ஆள் இவளுக்கு ஒருமுறை உதவி செய்கிறான். ஆனால் அவளுக்குத் தெரியாது அவன் அந்த வீட்டில்தான் இருக்கிறான் என்று. அவளுக்கு அந்த புதிய வீட்டு ஒரு பெண் அவள் பெயர் ஆயிஷா. இவர்களுக்கிடையே நெருங்கிய சினேகிதம் வளர்ந்தது. அவளை அவள் துட்டாபி என்றுதான் அழைப்பாள்.

அதிர்ஷ்ட மருவினை கொண்ட குஞ்சுபாத்தும்மா இப்போது அவளின் உம்மாவிற்கு ஒரு பெரிய தருத்திரியமாகவும்  சுமையாகவும் ஆகிவிட்டாள் என அவள் அம்மா அவளிடமே சொல்லுவாள்.

அவளுக்கு ஏதோ பிடித்து விட்டது என்று அவளிடமிருந்து அதை விரட்ட வேண்டும் என்று மந்திரித்து அவளைப் பிரம்பால் அடிக்கிறான் அப்போது அவள் அலறும் சத்தமா "என்னை அடிக்கவேண்டாமென்று சொல்லுங்க வாப்பா", என்பதை வாசிக்கும் சமயம்  நம் கண்ணிலும் ஒரு துளி கண்ணீர் விழாமல் செல்லாது.

என இந்த கதை ஒரு முஸ்லீம் குடும்பத்தில் உள்ளே இருக்கும் கதையினை வெளிப்படுத்துகிறது.        

அன்புடன்,

தேவேந்திரன் ராமையன் 

30 அக்டோபர் 21         

   

பூனாச்சி அல்லது ஒரு வெள்ளாட்டின் கதை

பூனாச்சி அல்லது ஒரு வெள்ளாட்டின் கதை  

ஆசிரியர் : பெருமாள் முருகன் 

காலச்சுவடு பதிப்பகம் 

பக்கங்கள் 143

விலை ரூபாய் 175

பெருமாள் முருகன் எழுத்துக்கள் பெரும்பாலும் வாசிப்பவர்களை வியக்கவைக்கும் வகையிலான கதை மாந்தர்களையும்  அதற்கேற்ற கதையின் கலமும் என மிக அருமையாகவும் வாசிப்பவர்களைத் தொடர்ந்து வாசிக்கத் தூண்டும் விதமாக  இருக்கும் என்பதில் என்ற சந்தேகமும் இருக்காது ஏனெனில் அவரின்  கதைகளில் வாழும் கதைமாந்தர்கள், ஏதோ ஒருவகையில் நமக்கு ஏற்கனவே அறிமுகமானவர்களாகவே இருப்பார்கள் மேலும் அவரின் இயல்பான கதையின் ஓட்டம் நம்மை அந்த கதை மாந்தர்களுடனே சேர்ந்து நம்மையும் பயணிக்க வைக்கும்.

அப்படித்தான் நான் இந்த "  பூனாச்சி அல்லது ஒரு வெள்ளாட்டின் கதை" என்ற அவரின் முதல் நாவலை வாசித்தேன். இதற்கும் முன்னர் நான் வாசித்த "மாதொருபாகன்" மற்றும் "ஆலவாயன்" கதைகளிலும் வாழ்ந்து செல்லும் கதைமாந்தர்கள் நம் மனதில் நீங்கா  இடம்பிடித்துள்ளனர். அப்படிதான் இந்த கதையிலும் வளம் வரும் பூனாச்சியும் அவளுடன் உறவாடிவரும் ஒவ்வொரு பாத்திரமும் பத்திரமாக மனதுக்குள் வந்து ஆக்கிரமித்துக்கொண்டன. 

ஒரு கதையின்  கருவினை மனிதர்களை மாந்தர்களாக வைத்துச் சொன்னால் நமக்கு எளிதில் புரிந்துகொள்ளவும் கூடவே எங்கேயாவது ஒருவரின் வாழ்க்கையினை அந்த கதையுடன் மையப்படுத்தி நம்மால் உணர்ந்து கொள்ள முடியும். ஆனால் இங்கே இவர் சொல்ல வந்த கதையினை மனிதர்களை மையமாக வைக்காமல் ஒரு "வெள்ளாட்டினை" கதையின் நாயகியாக்கி அவளுடன் நம்மைப் பயணிக்க வைத்திருக்கிறார் மட்டுமல்லாமல் அவளை அருமையாக ரசிக்கவும் சிலநேரங்களில் அனுதாபபடவும்  மற்றொரு புறம் ஆச்சரியப்படவும் வைத்திருக்கிறார் ஆசிரியர்.

தனது காட்டிலிருந்து கொஞ்சம் தூரத்திலிருந்த குட்டிக்கரட்டின் மேல் உட்கார்ந்து வானத்தை வேடிக்கை பார்த்துக் கொண்டிருந்த  கிழவனிடம், அதுவரையில் கிழவனுக்கு அறிமுகமில்லாத நெடுவான ஒருவன் தனது கையில் ஒரு வெள்ளாட்டுக்குட்டியுடன் வருகிறான். வந்த அவன் தனது குட்டியை "பூங்குட்டியினை" எப்படியோ சமாளித்து கிழவனிடம் கொடுத்துவிட்டுச் செல்கிறான். அப்படியாக அந்த கிழவனிடம் வந்து சேரும் பூங்குட்டிதான் நம் கதையின் நாயகி பூனாச்சி கதையின் உயிரோட்டமாக நம்மை அவளோடவே அழைத்துச் செல்கிறாள், வாருங்கள் நாமும் அவளின் வாழ்க்கையின் சுக துக்கங்களைப் பகிர்ந்துகொள்வோம். 

அவள் வந்து சேர்ந்த பிறகு, தனது மகளைக் கல்யாணம் கட்டிக்கொடுத்து விட்டு தனிமையில் இருக்கும்  கிழவனுக்கும்  கிழவிக்கும் இவள் வழியாக  ஒரு புதிய உறவும் புதியதோர் உலகமும் அறிமுகமாகிறது.  பூனாச்சியின்  பிறப்பிற்குள் இருக்கும் அதிசயம் என்னவென்று தெரியாமல் அவர்கள் அவளை அவர்களோடய மற்ற ஆட்டுக்கூட்டத்துடன் சேர்த்து வளர்க்கிறார்கள்.

பூனாச்சி மிகச் சிறிய குட்டி என்பதால் அவளைக் கிழவி பொறுமையுடன் பாதுகாத்து வைத்திருக்கிறாள்.  இதுவே கிழவிக்கும்  பூனாச்சிக்கும் இடையே அதிக நெருக்கத்தை ஏற்படுத்துகிறது. 

மேலோட்டமாக பார்த்தால் ஆட்டின் கதை என்றுதான் தோணும் ஆனால் கதை பேசும் விதம் ஒரு அரசாங்கம் எவ்வாறு அடக்குமுறையாகவும், அதன் மக்களை எப்படி அடிமையாகவும் வைத்திருக்கிறது என்பதற்கு ஆதாரமாக ஒரு சில நிகழ்வுகளின் வழியாகச் சொல்லிச்செல்கிறது.  இயல்பாக எவ்வாறு மக்கள் கணக்கெடுப்பு இருக்குமோ அதுபோலவே அந்த நாட்டில் பிறக்கும் ஆடுகள் அனைத்தும்   அந்த அரசாங்கத்தின் சட்டப்படி,  அரசாங்க பதிவேட்டில் பதியவேண்டும் மேலும் அவற்றுக்கு ஒரு அடையாளமாக எண்ணும் காதில் தோடும் போடவேண்டும் என்ற நடைமுறை சட்டம் வழக்கத்தில் இருக்கிறது. இது மட்டுமல்லாமல் வலியோர் மற்றும் அரசாங்கத்தின் பலமும் உடையவர்கள் சாதாரண மக்களை எவ்வாறெல்லாம் நடத்துகின்றனர் என்பதை சொல்லியிருக்கிறார். அப்படியாகக் கிழவனிடம் வந்து சேர்ந்த பூனாச்சியும் பதிவேட்டில் பதியவைக்க வேண்டும் அதற்கு அவளின் பிறப்பு தெரிந்திருக்கவேண்டும், ஆனால் இங்கே அதுதான் அதிசயம் என்பதால், அரசாங்கத்திற்கு அவளது பிறப்பைப் பதிவு செய்யக் கிழவனும் கிழவியும் படும் அவதிகள் மிக அருமையாகச் சொல்லியிருக்கிறார். ஒரு சாதாரண மனிதனுக்கு ஏற்படும் இன்னல்களையும் அதே நேரத்தில் அந்த இன்னல்களிருந்து எப்படி மீண்டு வருவதென்பதையும் சொல்லியிருக்கிறார். இங்கேயும் பலமும் பலவீனமும் போட்டிப்போட்டுக்கொண்டு நீயா நானா எனச் செல்கிறது. 

பூங்குட்டி - பூனாச்சியாகிறாள். அவள் மேய்ச்சல் காட்டிற்குப் போகும் விதமும் அங்கே அவளுக்குக் கிடைக்கும் நண்பர்கள் மற்றும் ஏற்படும் ஒவ்வொரு அனுபவமும் அழகு தான்.  ஊத்தனும், உழும்பனும் அவளது நெருங்கிய நண்பர்கள் அதேபோல கடுவாயனும் பீத்தனும் அவளுக்குப் பிடிக்காதவர்கள். அவளுக்கு அன்றாடம் மேய்ச்சல் காட்டில் ஏற்படும் அனுபவங்களை எல்லாம் அன்றிரவே கிழவியிடம் சொல்லிவிடுவாள். ஒரு ஆடு தன்னை வளர்பவரிடம் எவ்வளவு நெருக்கமாக இருக்கிறது என்று இவர் கூறும் விதம் அருமையாக இருக்கிறது.    

வருடாவருடம் வரும் நோன்பிற்காகக் கிழவனும் கிழவியும் தனது மகள் வீட்டிற்குச் செல்வது வழக்கம் அதுபோலவே இந்த வருடமும் செல்ல வேண்டும் ஆனால் அவர்கள் போகும்போது தங்களது ஆடுகளைக் கூட்டிக்கொண்டு நடந்தே தான் செல்வார்கள்.  அதுபோலவே இந்த வருடமும் செல்ல திட்டமிட்டனர் ஆனால் பூனாச்சி எப்படி வருவாள் என்ற கேள்வி இருவருக்கும் எழவே  இறுதியில் வேறுவழியின்றி பூனாச்சியும் பயணம் மேற்கொள்கிறாள். அங்கே அவள் சந்திக்கும் ஒவ்வொரு அனுபவமும் அவளைப்போலவே அழகுதான். அந்த பயணத்தில் அவள் தொலைந்து போகிறாள், அவளை தொலைத்துவிட்டு கிழவனும் கிழவியும் தவித்துப் போகின்றனர். ஒரு வழியாகக் கடைசியில் பூனாச்சி கிழவியிடம் கிடைத்துவிடுகிறாள்.  இந்த பயணத்தில் போது அவள் சந்திக்கும் நண்பர்கள், புதிய காடுமேடுகள் அங்கே வந்து போகும் வெவ்வேறு  விதமான நினைவுகள் என மகள் வீட்டிற்கு வந்தடைகின்றனர்.

இதுவரையில் பூனாச்சிக்கு எந்த ஒரு ஆண் ஆட்டின் மீது கவனம் சென்றதே இல்லை. அப்படியிருந்த இவளுக்கு விருந்துக்கு வந்த இடத்தில் இருக்கும் பூவன் மீது ஓர் கொள்ள ஆசை. இங்கே இவர்களுக்கும் ஏற்படும் உறவு மிகவும் உணர்ச்சிப்பூர்வமாகச் சொல்லப்பட்டிருக்கிறது.  இறுதியில் இவர்கள் பிரிய வேண்டிய நேரத்தில் ஏற்படும் நிகழ்வுகள் எத்தனை நயத்துடன் சொல்லப்பட்டிருக்கிறது. இறுதியில் கிழவி தனது வேறொரு ஆடான பொறுமியினை மகளிடம் விட்டுவிட்டு வருகிறாள் அப்போது பூனாச்சி தனது பூவனுக்கு இந்த பொருமி பக்கம் திரும்பிவிடுவானோ என்றும் மேலும் அவனைப் பிரிந்த சோகமும் அவளை மிகவும் பாதிக்கிறது.

கதை முழுவதும் இயல்பான கிராமத்துப் பேச்சுவழக்கு கதையின் மிகப் பெரிய பலமாகவும்,  அந்த மண்ணின் வாசனை வசமாகச் சொல்லிச்செல்கிறது கதை. கிராமத்தில் ஆட்டுக் கிடாவுக்கு விதயடிப்பு செய்வார்கள், எனது பக்கத்துக்கு வீட்டுத் தாத்தா தான் மிக நேர்த்தியாகச் செய்வார், அப்படிச் செய்யும் போதும் அந்த கிடாயின் கதறல் மட்டுமல்லாமல் ஒரு சில நாட்கள் அது நடமாடும் விதம் மனதை நெருடவைக்கும்  அதே நெருடல் இங்கே இவர் விவரிக்கும் போதும் வந்து போகிறது.

பொதுவாகக் கிராமத்தில் ஒரு சிலர் தங்கள் வீட்டில் வளர்த்த ஆடுகளைச் சாப்பிடமாட்டார்கள் இதுபற்றியும் பேசியிருக்கிறார் அதேசமயம் பஞ்சம் வந்தால் மனிதன் எந்த எல்லைக்கும் போவான் என்பது இறந்துபோன ஆட்டை உப்புக்கண்டம் போட்டு வைத்துச் சாப்பிடுவதும் யதார்த்தமான நிகழ்வுகளைக் காட்டுகிறது. அதேசமயம் கெடுபிடியான காட்டப்பட்ட அரசாங்கம் தனது மக்களுக்குப் பஞ்சம் வந்ததும் ஒவ்வொருவீட்டுக்கும் கூழ் காய்ச்சி குடிக்கவும் மாவும் கொடுத்து உதவுவது அரசாங்கத்தின் மீதும் ஒரு நம்பிக்கை வைக்கத் தோன்றுகிறது.

மொத்தத்தில் வாசித்த சிலநாட்கள் பூனாச்சி என்னை வலைகூடவே உலாவ அழைத்துச் சென்றாள் ஆனால் நான் இன்னும் அங்கிருந்து விலகிவரவில்லை அவள் தான் எடுத்துக்கொண்ட உணவை எவ்வாறு அசை போடுகிறாளோ அதுபோலவே என் மனதிலும்  பூனாச்சியின் வாழ்க்கை அசைபோட்டுக்கொண்டேயிருக்கிறது.

ஆட்டை பற்றிய ஆசிரியரின் ஆழமான மற்றும் நுணுக்கமான விவரங்களை மிக தெளிவாக அனைவரும் அறிந்துகொள்ளுவிதமாக சொல்லியிருக்கிறார்.  

அனைவரும் கட்டாயமாக வாசிக்கவேண்டியவள் இந்த பூனாச்சி....

அன்புடன் 

தேவேந்திரன்  

    

       

சில நேரங்களில் சில மனிதர்கள் - ஆசிரியர் : ஜெயகாந்தன்

சில நேரங்களில் சில மனிதர்கள் 

ஆசிரியர் : ஜெயகாந்தன் 

கிண்டில் பதிப்பு 

விலை ரூபாய் 404

பக்கங்கள்  503

ஜெயகாந்தனின் எழுத்துக்களில் என்னை மிகவும் கவர்ந்தது இந்த புத்தகம்.  எத்தனை விதமான மனித முகத்தில் உலாவரும் கதாபாத்திரங்கள், ஒவ்வொரு பாத்திரமும் வாழும் வாழ்வு தான் இந்த கதையின் பலம் கங்கா.

இந்த நாவல் பேசும் கதை ஒரு பெண்ணின் துயர கதை. தனக்கு நேர்ந்த ஒரு துயர சம்பவத்தால் தன் வாழ்க்கையே கேள்விக்குறியாக்கி விட்ட சமுதாயத்தில், தன்னாலும் வாழ முடியும், அதுவும் என் எண்ணம் போலவே தான் என்னால் வாழ முடியும் என்று தனது மனத்திற்கு உகந்ததாக அந்த வாழ்க்கையினை வாழ்ந்து செல்லும் கங்கா என்ற ஒரு இளம்பெண்ணின் உளவியல் ரீதியான பல்வேறு மன போராட்டங்களைக் காட்சிப் படுத்திச் செல்கிறது இந்த நாவல். முழுவதும் கங்கா அவள் நினைத்த அவளின் வாழ்க்கையை நம்மிடம் அவளாகவே சொல்லிச் செல்கிறாள்.       

அக்னி பிரவேசம் சிறுகதை வாசித்த பிறகு அந்த சிறுகதையினையே கருப்பொருளாக வைத்து ஒரு மாபெரும் நாவலாக மாற்றி எழுதியிருக்கிறார் என்று அதை உடனே வாசிக்கத் தூண்டியது.  

ஒரு சிறுகதையின் முடிவினை மாற்றி அமைத்து அதனையே கதைக் களமாகக் கொண்டு ஒரு பெரிய நாவலினை, ஆரம்பத்தில் "காலங்கள் மாறும்" என்ற தலைப்பில்  ஒரு தொடர்கதையாகத் தினமணி கதிரில் வெளிவந்தது.  பிறகு  இந்த தொடர்கதை ஒரு நூலாக உருப்பெற்ற சமயத்தில் இந்த நாவலுக்குச் சரியான தலைப்பு என அவர் நினைத்ததைத் தலைப்பாக வைத்தார் அப்படி வந்தது தான் "சில நேரங்களில் சில மனிதர்கள்" என்ற தலைப்பு.

ஒவ்வொரு பாத்திரத்தின் வார்ப்பும் அந்த பாத்திரத்தின் குணாதிசயங்கள் மற்றும்  தன்மையினையும் ஆரம்பத்திலேயே புரிந்து கொள்ளும்விதமாக அமைந்திருக்கிறது. 

கங்கா, ஒரு கல்லூரி மாணவி, ஒரு நாள் கல்லூரி முடிந்து வீட்டிற்குச் செல்வதற்காகப் பேருந்துக்காக காத்திருக்குக்கும் அந்த மாலை வேளையில் மழையும் பெய்கிறது. அந்த நேரத்தில் பேருந்து வராமல் இருக்க அந்த இளம் பெண்ணை ஒரு வாலிபன் தனது வாகனத்தில் ஏற்றிச் செல்கிறான் அவனிடம் சந்தர்ப்ப சூழ்நிலையில் தன்னையே இழந்து விட்டு வீடு திரும்புகிறாள்.வந்தவுடன் தனது தாய் கனகத்திடம் சொல்லி அழுகிறாள் உடனே அந்த தாய் இதை யாரிடமும் சொல்லவேண்டாம் என்று \சொல்லி அவளை நீராடி அவளை   அவளுக்கு ஏற்பட்ட கரையிலிருந்து கழுவிட்டு, நீ இனிமேல் புனிதமாகிவிட்டாய் என்று தனது மகளை தேர்த்திக்கொள்கிறாள். இப்படி ஒரு முடிவிடுடன் "அக்னி பிரவேசம்" என்ற சிறுகதையினை முடிந்ததால் மக்களிடம் ஏற்பட்ட பல்வேறு விதமான கேள்விகளுக்குப் பதிலாகவே இந்த நாவல் தொடர்ந்தது.

அதே சிறுகதையின் முடிவினை மாற்றி, அந்த கங்காவின் தாய் அவளின் மகனிடம் சொல்லி அதனால் குடும்பத்தில் ஏற்பட்ட பிரச்சினையால் கங்காகவும் அவளின் அம்மாவும் தனியே விடப்படுகிறாள். அவள் அண்ணன் அவளைக் கொச்சைப்படுத்திப் பேசுகிறான். அப்போது கங்காவின் மாமா அவளுக்கு அடைக்கலம் கொடுத்து அவளை மேலும் படிக்க வைக்கிறார். அவளும் பெரிய அளவில் படித்து நல்ல வேலைக்குச் செல்கிறாள். அவள் ஒரு தன்னிறைவான வாழக்கையை தனது அம்மாவுடன் நடத்துகிறாள்.

கங்காவிற்கு உதவிய மாமாவின் குணாதிசயங்களை மாமாவின் மனைவியிடம் இருந்து தெளிவாகத் தெரிந்துகொள்ளும் கங்கா மாமாவின் ஒவ்வொரு அசைவையும் முன்கூட்டி கணித்து அதற்குத் தகுந்தாற்போல மிக நேர்த்தியாகத் தன்னை பாதுகாத்துக்கொள்கிறாள். ஆனாலும் மாமாவிற்கு அவள் மேல் ஏற்பட்ட சபலம், அதனால் அவர் ஒவ்வொருமுறையும் அவளிடம் நடந்துகொள்ளும் விதம் எனச் சமுதாயத்தில் அந்த மாதிரி உறவுகளின் போர்வையில் உலாவரும் ஒரு பாத்திரமாக மாமாவின் பாத்திரத்தினை அமைத்திருக்கிறார் ஆசிரியர்.

கங்காவின் அம்மா கனகம், தனது பெண் வாழ்க்கையே தொடங்காமல் தனித்து தன்னுடன் வாழும் தனது பெண்ணின் நிலைமையினை எண்ணி எண்ணி ஒவ்வொரு மணித்துளியும் அவள் படும் துயரம், அவள் பேசும் ஒவ்வொரு வார்த்தைகளும்  நமக்குச் சொல்லிச் செல்கிறது. கனகத்தின் இயல்பான பாத்திரம் ஒரு ஆதங்கமான அம்மாவாக அவள் வாழ்ந்து செல்கிறாள்.

கதையின் முக்கியமான பாத்திரமாக வாழும் பிரபு, இளமையிலே தனது அப்பாவின் செல்வாக்கில் வாழும் அவன் பணத்தால் எல்லாவற்றையும் பெறமுடியும் என்ற போக்கில் தனது இளமை வாழ்க்கையினை வாழ்ந்து செல்கிறான். அப்படி அவன் தனது இளம் வயதில் செய்த ஒரு விளையாட்டால் பாதித்தது கங்கா. கங்கா தான் வாழ்வில் பாதித்து இருக்கிறாள் என்று அவனுக்குத் தெரியாது. ஏனெனில் அவள் வாழ்வில் நித்தம் ஒருவர் வந்து செல்கிறார்கள் அதைப்போலவே அந்த பட்டியலில் கங்காகவும் ஒருத்தி. ஆனால் அது கங்காவிற்கு மற்றவர்களைப் போல இல்லாமல் அவள் தனக்கு நேர்ந்த இந்த விஷயத்தினை அம்மாவிடம் சொல்லி அது பெரிய பிரச்சினையில் போய்ச் சேர்கிறாள். அவள் ஒரு தனி விதமான பெண், தன்னறியாமலே நடந்தேறிய அந்த தவற்றை நினைத்து தனது வாழ்வின் அணைத்து சுகங்களையும் துறந்து வாழ்கிறாள்.

கிட்டத்தட்டப் பன்னிரண்டு வருடங்களுக்குப் பிறகு கங்காவிற்கு தனக்கு ஏற்படும் அவமானங்களும், அதனால் ஏற்பட்ட பல்வேறு இழப்புகளும் அவளைப் பின்தொடரும் சில பார்வைகளும் அவளை ஒரு வழியில் தன்னை இந்த நிலைமைக்குக் கொண்டுவந்த அவனை எப்படியாவது கண்டுபிடித்தாகவேண்டும் என்ற கட்டாயத்திற்கு தள்ளப்படுகிறாள். அப்படியாக அவள் அவனைத் தேடும்போது அவளின் வாழ்வில் நடந்த அந்த சம்பவத்தை மையமாகக் கொண்ட ஒரு கதையினை கதாசியார் எழுதுகிறார்,எப்படியாவது அவரை கண்டுபிடித்து அங்கிருந்து அந்த அவனைக் கண்டு பிடிக்க வாய்ப்பிருக்கும் என்ற எண்ணத்தில் அவளும் முயல்கிறாள் அதில் அவள் வெற்றியும் காண்கிறாள்.

மீண்டும் அந்த அவனை அவள் சந்தித்தபோது ஏற்படும் உரையாடல்கள் அவர்கள் இருவரையும் ஒரு புதிய நிலைக்குக் கொண்டுசெல்கிறது.   அப்படியாக அவள் ஆரம்பிக்கும் அந்த உறவு அவளைத் தற்காத்துக்கொள்ள வேண்டி அவள் ஆசைப்படுகிறாள். பிரபுவின் ஆசை நாயகி தான் என்ற ஒரு உறவில் வாழ்ந்தால் அவளுக்கு நேரும் பல்வேறு இடையூறுகளிருந்து தப்பித்துக்கொள்ளலாம் என்றும் அவள் நினைப்பது ஒருவழியில் சரியானதே. ஆனால் அவளுக்கு அவள் வீட்டிலிருந்து வரும் நெருக்கடிகள் அவளை மேலும் மனதில் துயருக்குள்ளாகிறது.

அம்மாவின் அழைப்பில் பேரில் வீட்டிற்கு வரும் மாமா அவளிடம் தனது இச்சையினை மீண்டும் மீண்டும் முயற்சித்து பார்க்கிறார், ஒரு நேரத்தில் அவள் முன்புபோல இல்லாமல் தற்போது துணித்தவளாய் அவருக்குக்  கொடுக்கும்  பதிலடியில் அவர் உறவையே முடித்துக்கொண்டு போய்விடுகிறார். 

கங்காவிற்கு, பிரபுவின் மனைவி மற்றும் மகளைச் சந்திக்கும் வாய்ப்பு கிடைக்கிறது. மஞ்சுவினை அவளுக்கு அதிகம் பிடித்துப்போக அவளுக்கு ஒரு ஆசானாகவே மாறுகிறாள். இருவருக்கும் இடையே ஏற்படும் நெருக்கம் நல்ல உறவாக மலர்கிறது.

பிரபு மற்றும் கங்கா இருவரும் நித்தமும் சந்திக்கின்றனர். இவர்களிடையே ஒரு விதமான உறவு நீடிக்கிறது. அவள் அவளாகவும் அவன் தற்போது பொறுப்புடையவனாகவும் கொஞ்சம் காலம் வளம் வருகிறார்கள். இதுவும் அவளுக்கு நிரந்தரம் அல்ல என்ற நிலையாகிப் போகிறது அவளது வாழ்க்கை. கதையாசிரியரின் உறவினர் கங்காவை திருமணம் செய்துகொள்வதாக ஒரு சந்தர்ப்பம் வருகிறது. அதன்பொருட்டு கங்காவின் அம்மா அவளிடம் வந்து சேர்கிறாள், அவள் அண்ணனும் பிரபுவைச் சந்தித்து அவன் நினைத்ததைச் சொல்கிறான். அதன்படி பிரபுவும் இனி நான் அவளைச் சந்திக்க மாட்டேன் என்றும் சொல்கிறான், சொல்வதுமட்டுமல்ல அவன் அவனின் வாக்கின் படியே முற்றிலும் மாறுகிறான். அவனின் இந்த மாற்றம் மீண்டும் கங்காவின் வாழ்வில் மிகப் பெரிய வெற்றிடம் ஏற்படுகிறது. அந்த மாற்றம் தான் இந்த கதையின் மிகவும் முக்கியமான திருப்பமாக  இருக்கிறது.

ஒரு பெண், தனக்கு நேர்ந்த ஒரே ஒரு துயரத்தால் அவள் தள்ளப்படும் நிலை சமுதாயத்தால் அவளுக்கு நேர்ந்த அந்த அவமானங்கள் என அவள் மனதில் தீராத ரணமாகிப் போய்விட்டது. அதிலிருந்து அவள் மீண்டு வர இயலாமல் அவள் மதுவுக்கும் புகைக்கும் அடிமையாகி அவள் வாழ்வே மாறிப்போகிறது.  

அவள் எடுக்கும் முடிவினை வாசிக்கும் நமக்கும் ஏற்க முடியாமல் மனம் ஒருவிதத்தில் தத்தளித்துச் செல்கிறது.

ஒரு பெண்ணின் வாழ்வில் ஏற்படும் பல்வேறு அவமானங்களை எதிர்கொண்டு அவள் தனக்கென ஒரு தனி வழியில் வாழ்ந்து காட்டுகிறாள். 

அப்படியாக தனது வாழ்வின் வாசலை மாற்றி அமைத்துக்கொண்ட அந்த அவள் ஜெயகாந்தனின் கதையில் வரும் நாயகி கங்காவாகதான்.

இந்த கதையின் முடிவுதான் இந்த கதையின் மிக பெரிய பலமாக பேசப்படுகிறது. 

அன்புடன்,

தேவேந்திரன் ராமையன் 

3 ஜனவரி 2023 

ஒரு மனிதன் ஒரு வீடு ஒரு உலகம் ஆசிரியர் - ஜெயகாந்தன்

ஒரு மனிதன் ஒரு வீடு ஒரு உலகம்  

ஆசிரியர் - ஜெயகாந்தன் 

காலச்சுவடு பதிப்பகம் 

தமிழ் கிளாசிக் நாவல் 

பக்கங்கள் 319

விலை ரூபாய் 375

ஒரு மனிதன் ஒரு வீடு ஒரு உலகம் -  இந்த நாவல் தான் அவர் எழுதியவற்றிலே மிகவும் அவருக்குப் பிடித்தது என்று ஜெயகாந்தன் சொல்லியிருக்கிறார்.

இந்த கதையின் பயணிக்கும் கதைமாந்தர்கள் கூடவே நானும் அதன் அழகிய கிருஷ்ணாபுரம் மற்றும் குமார புரம் ஆகிய ஊர்களில் கொஞ்சம் நாள் வாழ்ந்துவந்த ஒரு உணர்வினை தந்து செல்கிறது இந்த நாவல். அவர்கள் கூடவே நானும் அந்த லாரியில் பயணிக்க ஆரம்பித்தேன். இறுதியில் அவன் புதுப்பித்த அந்த புது வீட்டின் விழாவில் உணவை ருசித்து விட்டு வந்துதான் இந்த பதிவினை பதிவிடுகிறேன்.

மொழி, இனம், தனது பிறப்பின் ரகசியம் என எதுவுமே தெரியாத ஹென்றி அவன் வாழும் விதம் முற்றிலும் அருமையாக கையாளப்பட்டிருக்கிறது. படித்து பள்ளியில் ஆசிரியராக இருக்கும் தேவராஜன் அவனது அக்கா அக்கம்மாள்,  லாரி ஓட்டும் துரைக்கண்ணு, லாரி உதவியாளர் பாண்டு, மணியக்காரர், தருமகர்த்தா, போஸ்ட் ஐயர், ஹோட்டல் காரர் மற்றும் என கிருஷ்னராஜபுரத்தில் வாழும் ஒவ்வொருவரின் பாத்திரமும் ஒவ்வொருவிதமாக இருக்கிறது. இது ஒரு கிராமத்தில் எப்படி இருக்குமோ அதுபோலவே அருமையாக வடிவமைக்கப்பட்டுள்ளது.  இவர்களுடன்  கதையின் முக்கிய பாத்திரமாக வாழ்ந்து செல்லும் பப்பா சபாபதி மட்டும் மம்மாவும் எனக் கதை அருமையாக இருக்கிறது.

அந்த ஊரின் புலவர் வீடு என்று பெருமையாகச் சொல்லப்படும் வீட்டின் ஒரு மகன் சபாபதி, அவரின் மனைவி அவரை விட்டுப் பிரிந்து சென்ற அதே நாளில் யாருக்கும் தெரியாமல் அவர், தனது வீட்டைப் பூட்டிவிட்டு ஊரைவிட்டு வெளியேறுகிறார்.  ஊரைவிட்டு வந்தவர் ராணுவத்தில் வேலைபார்க்கிறார். அந்த நேரத்தில் பர்மாவில் யுத்தத்தில் இருக்கும் பொழுது தனது நண்பர் மைக்கேல் இறந்துபோகிறார். நண்பரின் வேண்டுகோளுக்கிணங்க நண்பரின் மனைவி அழைத்துவருகிறார் அதேநேரத்தில் வரும் வழியில் கேட்பாரின்றி கிடந்த ஒரு குழந்தையும் எடுத்துவருகிறார். அப்படியாக அவர்களிடம் வந்து சேரும் அக்குழந்தை தான் ஹென்றி. அவர்கள் பெங்களூரில் வந்து வாழ்கின்றார்கள். அன்றிலிருந்து சபாபதி ஹென்றிக்கு பாப்பாவும் ஆங்கிலோஇந்தியன் பெண் மம்மவாகவும் வாழ்கிறார்கள். பிறகு பப்பா ரயில்வேவில் வேலைக்குச் சேர்கிறார். 

காலப்போக்கில் முதலில் மம்மா இறந்துவிடுகிறார் பிறகு பாப்பாவும் இறந்துவிடுகிறார்.   இவர்கள் மற்றும் தான் தனது உலகம் என்று இருந்த ஹென்றிக்கு பப்பா சொல்லிய அவரின் கிராமத்தின் நினைவுவருகிறது. அங்கிருக்கும் அவரின் பூட்டிய வீடும் மற்றும் சொத்துக்களும் உனக்கே சேரும் என்ற உயிலும் அவர் கொடுக்கிறார். அங்கிருந்த அவரின் கிராமமான கிருஷ்ணராஜபுரத்திற்கு  வந்து சேருகிறான்.

இங்கு வரும் ஹென்றிக்கு தேவராஜன் நண்பராகிறான். அவன் வீட்டிலே தங்கவைத்துக்கொள்கிறான். அவன் வீட்டிற்கு எதிரே இருக்கும் வீடுதான் 30 வருடத்திற்கு மேலாகப் பூட்டியே இருக்கும் பப்பாவின் வீடு எனத் தெரிந்துகொள்கிறான்.

மணியக்காரர் முன்னிலையில் ஊர்பஞ்சாயத்து கூடி புதிதாக வந்த ஹென்றி இந்த சொத்துக்கள் அனைத்துக்கும் சொந்தம் என அதிகாரப் பூர்வமாகப் பாத்திரங்கள் சொல்கிறது ஆனால் என்ன செய்யலாம் என்ற கூடிப் பேசிக்கொள்கின்றனர். சாதாரணமாக ஊர் மக்கள் எப்படியெல்லாம் பேசுவார்களோ அப்படியே உரையாடல்கள் நடக்கிறது. இறுதியில் துரைக்கண்ணு எல்லாவற்றையும்  ஹென்றிக்கே கொடுத்துவிடவேண்டும் அதுதான் ஞாயம் என்கிறான் அதே சமயம் ஹென்றி நான் இந்த சொத்துக்களுக்காக வரவில்லை இது என் பப்பா வாழ்ந்த ஊர் அவர் என்னை விட்டுப் போனபிறகு அவர் வாழ்ந்த வீட்டில் வாழலாம் என்றுதான் இங்கு வந்தேன் அதனால் வீடு மற்றும் எனக்கு போதும் என்கிறான். அப்படியே அனைவரும் ஒப்புக்கொண்டு தீர்ப்பு நடக்கிறது.

துரைக்கண்ணு, நன்றியைப் பாசமாகத் தனது அண்ணனின் மகன் எனப் பார்த்துக்கொள்கிறான். அந்த வீட்டையும் பப்பா வாழ்ந்த காலத்தில் எப்படி இருந்ததோ அதுபோலவே கட்டிவிடுகிறார்கள்.  துரைக்கண்ணு மற்றும் அவனுடைய முழு குடும்பமும் தங்கள் வீட்டுப் பிள்ளை போலவே பார்த்துக்கொள்கிறார்கள். 

இடையில் நிர்வாணமாக ஒரு பெண் வருகிறாள் அவளைப் பற்றி துரைக்கண்ணு ஏற்கனவே சொல்லியிருக்கிறான். ஆனால் அன்று அவள் ஹென்றி வீட்டிற்கும் இடத்திற்கே வருகிறாள். அவள் அவன் பேசுவதை மட்டும் கேட்டுக்கொள்கிறாள் அவன் கொடுக்கும் உடையினை அணிந்து கொள்கிறாள்.பிறகு அக்கம்மாவிடம் இருக்கிறாள். ஹென்றி அவளுக்கு பேபி என்று பெயரிடுகிறான்.

மணியக்காரர் இறந்து போகிறார், அவரின் மகளுக்கு குழந்தை பிறக்கிறது, அவளின் கணவன் அவளை விட்டுப் பிரிந்து இருக்கிறான். 

பிரிந்து இருந்த தேவராஜனின் மனைவி அவனுடன் வந்து சேர்கிறாள். அக்கம்மாள், தேவராஜனின் அக்காவாகவும் அம்மாவாகவும் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறாள்.  மொத்த கதையிலும் அக்கம்மாவின் பெயர் ஒரே ஒரு முறை மட்டுமே வருகிறது ஏனெனில் அவள் அக்கம்மாவாகவே வாழ்கிறாள்.

சின்னான், மண்ணாங்கட்டி, பாண்டு மற்றும் பள்ளி படிக்கும் சிறுவர்கள் என அவரவர்கள் சிறப்பாக வந்துசெல்கின்றனர்.

மொத்தத்தில், சபாபதி அவர்களின் உலகமாகத் திகழ்ந்த அந்த  வீட்டில் ஹென்றி,  தேவராஜன், துரைக்கண்ணு மற்றும் அந்த கிராமத்தினருடன் சிறிது காலம் வாழ்ந்த ஒரு அனுபவம் தான் இந்த "ஒரு மனிதன் ஒரு வீடு ஒரு உலகம்".

அன்புடன்,

தேவேந்திரன் ராமையன் 

22 டிசம்பர் 2022