Friday, 5 June 2020

ஊர் திரும்புதல் - 14



கோடை விடுமுறை


பத்தாம் வகுப்பு பொதுத்தேர்வுக்கு  பின்னர் கோடை விடுமுறை வந்தது. எல்லோரையும்  போல   கோடை விடுமுறை என்றாலே  அவனுக்கும் அவனது ஊர் நண்பர்களுக்கும் ஒரு கொண்டாட்டம்தான்.

அவனது ஊரின் விக்ரமனாற்றங்கரையிலும், வயல்வெளிகளிளும்   பனைமரமும், ஈச்சை மரமும் அணிவகுத்திருக்கும். பனைமரத்தின் நொங்கிற்காகவும் ஈச்சம்பழ  வேட்டைக்காகவும்  அவர்கள்  அணி வகுப்பார்கள்.  பனைமரம்  ஏற  அனைத்து இளம்வட்டமும் 'பெருசு' என்கிற  ஒரு அண்ணனை நாடியே இருப்பார்கள்.  இவரை  பற்றி  முந்தய  பதிவில்  பார்த்திருக்கிறோம். அந்த ஊரின் ஒட்டுமொத்த பனைமரத்தின் காய்களையும்  பறித்து நொங்கு வியாபாரம் செய்வதே  அந்த பெருசுக்கு வழக்கம்.


                             






விடியற்காலையே எழுந்து, ஈச்சம்பழம் எடுப்பததற்கு அவனும் அவன் நண்பர்கள் கூட்டமும் ஊரில் இருக்கும்  ஈச்சமரங்களுக்குகெல்லாம் போய் வருவார்கள். அதிலும் அங்கே  ஓங்கி உயர்ந்த ஒரு ஈச்சைமரம் இருந்தது.  அதன் பழத்தின் சுவையோ வாயில் எச்சில் ஊரும் சுவை. அதனால் எல்லோருமே அந்த மரத்தின் பழத்திற்காக முந்திப்  போவது வாடிக்கையாக  இருக்கும்.  அந்த மரம் ரொம்ப உயரமானதால் யாருமே ஏறி காய் பறிக்க முடியாது. அந்த மரத்தின் அருகே இருக்கும் சப்பாத்தி கள்ளியின் மேலேதான் அந்த மரத்தின் பழமெல்லாம்  கொட்டிக்  கிடக்கும். அதன்  முற்களுக்கு  தப்பித்து  அந்த  பழங்களை லாவகமாக   எடுத்து ருசிப்பதில் ஒரு ஆனந்தம்.



பொதுவாக ஈச்சமரமேறுவது கொஞ்சம் கடினம் என்பதால் அவர்கள்  அலக்கு ஒன்றை  கூடவே எடுத்துப்  போவார்கள், ஈச்சங்குலைகளை பறித்து வந்து வீட்டின் மறைவான இடத்தில தவிட்டு மூட்டையிலும், உப்பு தண்ணீர் தெளித்தும் பழுக்க வைப்பதும் வழக்கம்.  அதிகாலையிலே எழுந்து ஈச்சம்பழங்களை எல்லாம் தனியாக பிரித்து, வீட்டில் உள்ளவர்களுக்கு  கொடுப்பதும்  கூட ஒரு சுகமே.          



கோடை விடுமுறையில் அவன் ஊருக்கு, வெளியூரிலிருந்து வரும் எத்தனையோ பேரன், பேத்திகள், அக்காவின் குழைந்தைகள், அண்ணன் மற்றும் தம்பி வீட்டு குழைந்தைகள் என கிராமமே களைகட்டும். அதிலும்  பட்டிணத்தில் இருந்து வரும் சில நுனிநாக்கு ஆங்கிலம் பேசும் பிள்ளைகளைப் பார்த்தாலே ஊர் பிள்ளைகளுக்கு அள்ளுவிடும். அவர்களுக்கும் இவர்களுக்கும் இடையே நட்பு நெருங்குவதற்குள் விடுமுறை நாட்களே முடிந்துவிடும்.
    

அப்படித்தான் ஒருதடவை அவன் ஊருக்கு வந்த ஒரு பையனும் அவனும் ஆடு மேய்க்க போயிருந்தார்கள். அப்போது அவன் தனது பாடப்புத்தகத்தை வைத்து படித்து கொண்டிருந்தான்.  அப்போது ஊரிலிருந்து  வந்த  பையன்  அவனிடம்  கேட்டான், "அண்ணா என்ன புத்தகம் படிக்கிறிங்க", என்று.

அதற்கு அவன், "இது என்னோட பாட புத்தகம் அதான் சும்மா இருக்கிற நேரத்தை இப்படியாக படிக்கிறேன்", என்று சொன்னான்.

அதற்கு அவன் அண்ணா, "படிச்சு பாழா போறதைவிட ஆடு மாட மேய்ச்சு ஆளாகிடலாம் வாங்க" என்றான். அத்தனை  சிறிய பையன் இப்படி  பெரிய  மனிதன் போல  ஒரு  வார்த்தை  சொன்னது  அவனுக்கு  நகைச்சுவையாகவும்  வியப்பாகவும்  இருந்தது.

ஊர்காரப்பிள்ளைகள் தங்களுடைய  அன்றாட  முக்கியபணியான கால்நடை  மேய்ச்சலுக்கு  அவரவர்  கால்நடைகளை ஓட்டிக்கொண்டு  போவார்கள். அப்படி  போகும்போது, அவர்கள் கூடவே இலவச இணைப்பாக  சில வாண்டுகள் பனை நொங்கிற்காக  வருவதுண்டு. அப்படிக் கூட்டமாக  போகும்போது அவர்களுக்கு கூட்டான்சோறு சமைத்துச்  சாப்பிடுவது  மிகவும்  பிடிக்கும்.

கூட்டான்சோறு  சமைக்க அவரவர் வீட்டில் இருந்து தேவையான பொருட்களை எடுத்து வருவார்கள். சில  பொருட்களை  கடையில் வாங்கிக்கொள்வார்கள். சில  பாத்திரம், கரண்டிகளும்  இருக்கும். அந்த  கூட்டத்தில்  கொஞ்சம்  சமையல்  தெரிந்த  ஆள்  தலைமை  ஏற்கும். அந்த பிள்ளைகளில்  ஒவ்வொருவரும்  ஒரு  வேலையை செய்ய  வேண்டும்.  அங்கும்  இங்கும்  ஓடி  நான்கு  கற்களை  புரட்டிக்கொண்டு  வருவார்கள். வாழை  இலையோ , தேக்க  இலைகளையோ  கொண்டு  வரவேண்டும். தண்ணீர்  பிடித்துவர ஒரு  டீம். சமைக்கும்  இடத்தை  சுத்தம்  செய்து  கூட்டுவதற்கு ஒரு டீம். எல்லாம்  செய்து  முடித்து சமைக்க  வேண்டும். சமைத்ததை  எல்லோரையும்  வரிசையாக  உட்காரவைத்து பகிந்து  வைக்க  வேண்டும். அந்த  இடமே  மகிழ்ச்சி  கூச்சலும்  கும்மாளமாகவே   இருக்கும். அந்த நிகழ்வை  நினைத்தாலே  அவனுடைய  மனதுக்கு  இனிமையாக  இருந்தது.

கூட்டான்சோறு சமைக்கும் அதே அடுப்பில், நல்ல அரைப்பதத்தில் இருக்கும்  தேங்காயில் அதன்  கண்ணில் ஓட்டை போட்டு அதன் உள்ளே பொட்டுக்கடலை நாட்டு சர்க்கரை எல்லாம்  போட்டு  திணித்து, தேங்காயின்  கண்ணை  மறுபடியும்  தக்கைவைத்து  மூடி,  அப்படியே அந்த அடுப்பில் சுடுவார்கள். பிறகு  அதை  உடைத்து  சர்க்கரையோடும் பொட்டுக்கடலையோடும்  கலந்த அந்த  தேங்காய்களை சாப்பிடுவார்கள். அந்த சுவைகள்  எல்லாம்  பின்னாளில்  அவன்  சாப்பிட்ட  அறுசுவை  விருந்துகளில்  கூட  கிடைக்கவில்லை  என்று  நினைப்பான்.



அந்த  நாட்களில் கோடை என்பதால் எங்காவது ஓரிரு போர்வெல் பம்புசெட்டுகள்  ஓடிக் கொண்டிருக்கும். அவனுக்கு அந்த கோடை வெயிலின் தாக்கத்திற்கு இதமாக மற்ற  சிறுவர்களுடன்  சேர்ந்து  அந்த  மோட்டார்  தண்ணீரில் கும்மாளமாக குளியல் போடுவான். அதுவும் வெயில்  ஏறிய மதிய நேரத்தில் குளிப்பது, மணிக்கணக்கில் தண்ணீரில் ஆட்டம் போடுவதென்றால் எல்லோருக்கும் இஷ்டம். பிறகு  கண்கள்  சிவக்க  வீட்டுக்கு  போகும்போது  கப கப  என்று  பசியெடுத்திருக்கும். அந்த  பசிக்கு  சோற்றுடன் மீன்  குழம்போ  கறிக்குழம்போ இருந்துவிட்டால்  வானின்  சொர்க்கம்  அந்த  ஊருக்குள்  இறங்கிவிட்டது  போலவே அவனுக்கு  தோன்றும்.   

தொடரும் 

No comments:

Post a Comment